Temat: Zachowania językowe w sieci i stan komunikacj internetowej
  • Procesy wtórnej nominacji (na podstawie badań własnych w UG)
  • Transformacja tekstu w obrębie gramatyki i ortografii
  • Wulgaryzacja i agresja językowa w sieci
Zachowania językowe w sieci
  • Procesy wtórnej nominacji (na podstawie badań własnych w UG)

Czym jest nick name?

To pseudonim, jeden ze sposobów autoprezentacji w wirtualnym świecie, który jest używany do identyfikacji i przyciągania uwagi innych użytkowników sieci. Jest to również akt samominacji, tj. w rzeczywistości jest tworzona świadomie i zależy od "inspiracji" i twórczych możliwości użytkownika sieci.

Zazwyczaj nazwa sieciowa charakteryzuje się pewnymi właściwościami i specyficznymi cechami:

  1. nazwa, która w założeniu powinna utrudniać identyfikację użytkownika, zapewnić jego anonimowość, ukryć dane osobowe (używanie pseudonimów, jak wiadomo, daje użytkownikom sieci możliwość ukrycia swojej płci, stworzenia nowego fikcyjnego, pożądanego wizerunku samego siebie);
  2. w przestrzeni internetowej pseudonim jest elementem pełniącym funkcję identyfikacyjną, adresową (z punktu widzenia komunikacji), ekspresyjną (wzbudza zainteresowanie innych użytkowników), deskryptywną (dostarcza informacji o niektórych cechach użytkownika) i perswazyjną (pseudonimy są autopromocją, pozwalają użytkownikowi manipulować swoim wizerunkiem i jego postrzeganiem przez innych uczestników komunikacji internetowej);
  3. służy do tworzenia pozytywnego wizerunku użytkownika i zwykle ma pozytywne konotacje;
  4. pod względem językowym pseudonim to nazwa, która może być prawdziwą nazwą użytkownika, imieniem i nazwiskiem, wariacją na temat danych osobowych, nazwą własną;
  5. często charakteryzuje się nietypowym sposobem zapisu niezgodnym z regułami ortograficznymi, różniącym się formą graficzną, w której używane są znaki i symbole;
  6. jest pozbawiony stabilności i trwałości, ponieważ każdy użytkownik może tworzyć tymczasowe wirtualne osobowości, biorąc pod uwagę potrzeby i rodzaj komunikacji internetowej.
  • Pseudonimy powstałe w obrębie danych osobowych 47% studentów (147 osób)  
  • imię i data urodzenia:  Wiola1993, marcela1992, anitka92, gosia91;
  • skróty utworzone z pierwszych liter imienia i nazwiska: Aletau, Agnlan, AnSi, AskCh, Hdata, KaZu, zuzakrz, również w języku rosyjskim Э-Лет, ЯхДа;
  • inicjały: MM, EP;
  • własnych imiona: Olena, Nina lub ich zdrobniałej formy: Mania, Kara, Paula, dagucha, dominika;
  • własne imiona zapisane w języku rosyjskim: Аля, Доминика, мацей, моника, Роби, Саша, миша, света;
  • niesystemowe: Адаа, deennis, Martiiine;
  • studenci rosyjskojęzyczni zapis własnych imion zgodny z danymi paszportowymi YAROSLAW, Tetyana, Kateryna;
  • kalambur: pro100yula;
  • własne imię po rosyjsku z dodanymi polskimi letrami: dенис, Рола;
  • zapis polskiego imienia w angielskim wariancie fonetycznie polonizowany: dżoana, kristofer;
  • zapis życiowego pseudonimu w wariancie cyrylicznym: долорес, хада;
  • anagramy imienia: naibaf, rtoip, akinom;
  • imię w podzielone na sylaby:  jo-asia i w rosyjskim габри_элла,
  • rytmizacja imienia: alicjapolicja, tomekkromek.
KOMENTARZ: DLACZEGO UJAWNIAMY SWOJE DANE?
  • Pseudonimizacja kompletna: 53%, 158 studentów
  • zoonimy w języku rosyjskim: Филин, Рак, Бабочка,белка (2), кошка (3), конь_в_пальто, заяц;
  • zoonimy w języku polskim: Pantera, Wróbel, Mewa, Mucha, Biedronka, kot (2), kicia, zając, baran (2);
  • nominacje odzwierzęce: bohaterowie filmów animowanych: Fafik, Reksio, Filemon, Żółw Franklin,  Kłapouchy
  • świat roślin po polsku: choinka93, malina, melonek, truskawka, trawka19, Słonecznik (2), jagódka, tulipan;
  • świat roślin po rosyjsku: Ёлка, роза, лимон, малина, апельсин. 
  • nazwy dań: pierogi, kaszanka, Klopsik, bulka, guacamole, Omelette du fromage, SOLIANKA
  • akronimy: Хэхэ, xox, vjhjp, bzх, ialr, ika93;
  • znaki interpunkcyjne: ;x; @X@, ???, MDK:);
  • nazwy znaków interpunkcyjnych: kropka, точка (2);
  • cyfronimy: 18170, 201210, 0180597z, 242396, 32510, 530519, 240496, 040697z;
  • imiona w języku angielskim: Max, YouLiYa, Jaina, Megi, Ann;
  • wskazujące na zainteresowania: Voyager, stany emocjonalne: imroel, dirtyfeeling, cool i in.
  • wybór fałszywego imienia w języku rosyjskim: Борис, Иван, Андрей, Люська, Валерия, Mаша (3);
  • wartości określone i rozproszone: faktura_vat , ruskiagent125, poliglotka, taboret123, KOSA1488, Purpura, REBIATA;
  • znane osobistości:  andrejew, puszkin, puszkinowa, Путин (3), Katarzyna_Wielka, Piotr I, steviewonder, shakira;
  • bohaterowie amerykańskich filmów animowanych:  Roszpunka, Pocahontas, Śpiąca królewna, Mulan, Merida;
  • różne cechy i stany: synowa, przystojniak, ładny chłopak, blondyna, ruda, tutejszakretynka;
  • brendonimy: Lenor (płyn do prania), kavtil (nazwa leku), Kiri (serek twarogowy). 
  • geonimy: Сочи, Newa, marokko.
KOMENTARZ I OGÓLNE WNIOSKI Z BADANIA
 
  • Transformacja tekstu w obrębie gramatyki i ortografii

Wszyscy znamy teksty internetowe i większość z nas uderza ich „nieortograficzność”

Wynika ona z kilku powodów:

  1. brak nawyku korzystania ze słowników,
  2. autorzy tekstów umieszczanych w sieci są słabo wykształceni, obarczeni dysfunkcjami w obrębie prawidłowego pisma,
  3. autorzy są małoletni, nie znający jeszcze zasad języka polskiego (błędy charakterystyczne),
  4. sporo tekstów i komentarzy w sieci zamieszczają obcokrajowcy uczący się polskiego,
  5. użytkownicy piszą w ten sposób żeby wywoływać szok i przyciągać „widownię” i komentatorów,
  6. próba stworzenia języka charakterystycznego dla wybranej grupy w interencie (np. ольбанский)

 

W. Lubaś podjął się wyszczególnienia kilku zakresów badawczych, na które warto zwrócić uwagę w odniesieniu do stanu języka polskiego w sieci.

1. komunikacyjno‐społeczne
  • niepoliczalna grupa autorów tekstów, grupa ta jest zdolna do wypracowania własnych reguł dla sieciowego przekazu informacji pisemnych.
  • wzmocnienie znaczenia internetowego komunikowania jako formy komunikacji globalnej System oralny zyskał przewagę nad normatywnym piśmiennym. Komunikacja internetowa jest zapisem języka potocznego.
  • „rywalizacja kultur” wysokiej i popularnej. Tradycyjna ortografia nie może ustąpić bezkonfliktowo liberalnemu systemowi ortograficznemu;
  • wykorzystanie w komunikacji ̨ wszystkich znaków semiotyczne z przewagą graficznych.
2. niektóre wewnętrzne, systemowe
  • uwalnianie się od znaków diakrytycznych, np. „zrobia zabawe” (zrobią zabawę);
  • ożywianie liter niefunkcjonalnych w oficjalnej ortografii, np. X,Q;
  • wprowadzanie nowych układów graficznych i kombinacji literowych nieistniejących w tradycyjnej ortografii, jak używanie wyłącznie dużych liter, dla oznaczenia wysokiego stopnia ekspresji, krzyk, np.: „A: Poco laska jak i tak blachara zuci cie i pujdzie do kogoś innego: „JAK JUŻ TO »KTÓRZY«!!!!!!! 
  • wprowadzanie pisowni fonetycznej, np.: Pozdroofki, bosze!
  • podwajanie, a nawet zwielokrotnianie, znaków literowych na oznaczenie akcentu, iloczasu w artykulacji, zwykle nacechowanej emocjonalnie, np.: „PANIEEEEEEE BOŻEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!
  • wprowadzanie cyfr i liter spoza polskiego zasobu, np.:A:„Ale mam nadzieje, ze ktos zaqma o co mi chodzi:) w moim wieq”: zaqumałem (qu = ku); zapisy typu 3ma ‘trzyma’, wie3k ‘wietrzyk’;
  • szerokie stosowanie skrótów leksemów, np.: real, spoko!!!, pozdro, siema
  • skracanie nazw miejscowości, np.: Krak = Kraków, Wrocek = Wrocław (Wro). 
  • pomijanie pisowni wielkimi literami (imion, nazwisk, miejscowości itp.);
  • ograniczanie lub pomijanie znaków interpunkcyjnych, łącznie z kropką
  • naruszanie zasad alternatywnej pisowni fonemów [ž] = ż/rz, [U] = u/ó, [X] = h/ch, [E] [Ę] = ą, ę/on, om/en, em
  • emotikony  (o tym rozmawialiśmy i ustalono w nauce, że emotikony pod względem semantycznym stanowią obudowę ramy komunikacyjnej przekazu).
3. wzajemne relacje między ortografią oficjalną, a powstającą internetową

Jak polska sieć walczy o prawidłową ortografię?

Tworzone są grupy w sieciach społecznościowych, gdzie czerpie się rozrywkę z postów, które zwierają błędy, tworzenie w komentarzach wypowiedzi ośmieszających, pouczających, to głównie opinie o osobach, które naruszają zasady ortograficzne, czasem są one ostre i nietolerancyjne, złośliwe, a nawet brutalne. Patrz przykład, pisownia oryginalna:

  • BloodyJasmine: ale "wymarzyłem" napisał poprawnie :D czegoś takiego, jak ortografia. Niech sobie siedzi w tej Holandii i nie wraca, Polska nie potrzebuje takich ułomów jak on.
  • joe1203: ORTOGRAFII...tak sie pisze,kolego...wiocha na wiocha.pl
  • wiesio: dajcie mu spokój !!!! Widać,że sam pisał i nikt mu nie pomagał !!
  • kuba30: poraz kolejny profesor Miodek brechta.
  • Patrinka:  NO SORY JUŻ W XXI wieku nie przesadzajmy z takimi błędami, gdzie się teraz nie pisze i robisz błąd to Ci pisownie pokazuje, to co tu tłumaczyć. Mi jakby koleś takiego esa napisał z tyloma bykami to bym odpisała WTF i Nara!
  • Hujnaczolo: ortografII ! matoł jeden z drugim :)
  • evela123: Ty lepiej też przejrzyj słownik, zamiast śmiać się z innych. Ortografię masz na poziomie czwórki, ale interpunkcja to poziom zerowy. "Ortografi" haha
  • dzieci_proboszcza: tepy jak olowek soltysa
  • Darecki_EB: Koles ma wysoki poziom samozajebistości. Lans i wypas, dla mnie "KRUL WJOSKI" :D
  • Wulgaryzacja i agresja językowa w sieci

 

Maciej Grochowski wyróżnia trzy sensy przekleństwa (wulgaryzmu) - wartościujący, gdzie ktoś przeklina kogoś za coś, instrumentalny - ktoś rzuca przekleństwo na kogoś oraz wyrażeniowy - ktoś przeklina, gdzie określony ciąg dźwię­ków wyraża pewne emocjonalne nastawienie nadawcy do rzeczywistości.

Wulgaryzmy i przekleństwa w języku polskim to grupa wyrazów i zwrotów powszechnie uważanych za obsceniczne, dotykających przekonań religijnych, funkcji cielesnych, seksu i prokreacji oraz części ciała uznawanych za wstydliwe. Z sondażu CBOS przeprowadzonego w roku 2013 wynika, że wulgaryzmów używa 8 na 10 dorosłych Polaków.

Jerzy Bralczyk wyliczył, że podstawowych wulgaryzmów w języku polskim jest tylko pięć. Są to „chuj”, „pizda”, „jebać”, „pierdolić” i „kurwa”. Reszta to kombinacje tych pięciu, wyrazy pochodne i związki frazeologiczne. Nowe wulgaryzmy pojawiają się, gdy zostaną utworzone nowe konfiguracje wyrazów bądź też zmieni się ich kontekst semantyczny. Słownik polszczyzny rzeczywistej podaje cztery słowa: „pierdolić”, „jebać”, „kurwa” i „chuj” w 350 konfiguracjach, w tym słowo „kurwa” w czterdziestu siedmiu funkcjach.

Dlaczego wulgaryzmy i przekleństwa pojawiły się w sieci?

Przyczyny posługiwania się wulgaryzmami w sieci, takie same jak w mowie potocznej:

  • interioryzacja, czyli przejmowanie wzorców językowych ze środowiska, w którym się przebywało/przebywa, 
  • specyfika idiolektu, charakteryzującego się małym zasobem słownictwa i koniecznością stosowania wulgarnych substytutów,
  • stosowanie wulgaryzmów jako przerywników w trakcie komunikowania się z uwagi na braki w kompetencjach komunikacyjnych,
  • wyrażenie reakcji emocjonalnej na jakieś nagłe zdarzenie, zazwyczaj niespodziewany wypadek,
  • przyzwolenie społeczne, wynikające z powszechnej obecności wulgaryzmów w przestrzeni komunikacyjnej, m.in. w mediach, w internecie, wręcz mody na posługiwanie się nimi,
  • agresję w społeczeństwie, brak szacunku wobec interlokutorów.

Co wchodzi w zakres agresji internetowej?

  • agresywne rozmowy podczas korzystania z komunikatorów i for internetowych polegające na używaniu wulgaryzmów, wyzwisk, poniżania (flamming);
  • nękanie niechcianymi komunikatami i obserwowanie działalności w przestrzeni internetowej (cyberstalking);
  • systematyczne przesyłanie niechcianych postów, smsów, maili, etc. (harassment)
  • udostępnianie prywatnych materiałów (np. zdjęć, filmów, fragmentów wypowiedzi)przez osoby trzecie (outing)
  • poniżanie poprzez publikacje przykrych, obraźliwych, nieprawdziwych informacji (denigration)

Kim są atakowani? W komunikacji internetowej takim atakom poddawane są – osoby publiczne, celebryci, grupy i idee, osoby przypadkowe (głównie poprzez korzystanie z ich otwartych profili w sieciach społecznościowych).

 
SPRAWDZAM PAŃSTWA
Proszę o udzielenie odpowiedzi na trzy pytania
    Bibliografia
  • Antczak J., Słownik polszczyzny rzeczywistej, czyli jak mówi polska ulica. Same wulgaryzmy. W: Nasze Miasto Wrocław [on-line]. 2011-01-08. [dostęp 2017-10-25].
  • Grochowski M. , Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów, Warszawa 2002, s. 17.
  • Klimkiewicz A. Człowiek-nick: tożsamość internetowa studenta na płaszczyźnie dydaktycznej, [w:] W poszukiwaniu tożsamości językowej, Ż. Sładkiewicz, K. Wądołowska-Lesner (red.), Gdańsk 2018.
  • Kim R., Bluzgi na polskich salonach. W: Newsweek [on-line]. 2013-10-29. [dostęp 2017-10-25].
  • Lubaś W.  Polska pisownia w Internecie, prestiż oficjalnej ortografii i jej nauczanie. W: M. Kita, I. Loewe (red.), "Język w mediach : antologia" (S. 283-294). Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Wydanie 2.
  • Pyżalski J. (2010) Polscy nauczyciele i uczniowie a agresja elektroniczna – zarys teoretyczny i najnowsze wyniki badań, w: M. Jędrzejko, D. Sarzała (red.) Człowiek i uzależnienia, Pułtusk-Warszawa. Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR
  • Siwiec A. 2014, Pseudonimy internetowe vel nicki — charakterystyka onomastyczna i uzus, „Roczniki Humanistyczne”, Т. 62 (6), 2014.
  • Sztompka P. Socjologia: analiza społeczeństwa, Kraków 2000.