Joseph Murphy, Potęga podświadomości (data, miejsce wydania, nazwa wydawnictwa, ilość stron)
Scott O. Lilienfeld, Steven Jay Lynn i inni... 50 wielkich mitów psychologii popularnej, (pełen tytuł, autor tłumaczenia, data, miejsce wydania, nazwa wydawnictwa, ilość stron)
Mózg a zachowanie (pełen opis bibliograficzny)
Czym jest bibliografia?
Bibliografia to uporządkowany według określonych kryteriów spis dokumentów takich jak: książki, czasopisma, artykuły oraz dokumenty elektroniczne.
Gdy bibliografia przedstawia wykaz materiałów, z których korzystano przy pisaniu książki lub dokumentów, mówimy o bibliografii załącznikowej, jest ona niezbędna podczas pisania prac magisterskiej lub licencjackiej.
Pisząc pracę licencjacką, magisterską czy nawet prace dyplomową pierwszą rzeczą, jaką musimy zrobić jest zebranie informacji. Jest to niezbędne. Musimy znaleźć książki, artykuły i inne dokumenty, z których będziemy mogli korzystać podczas pisania pracy. Nie jest to jednak łatwy początek, ponieważ informacje, które zbierzemy muszą być wiarygodne i rzetelne, musimy mieć co do tego pewność. Nie wolno nam korzystać z niepewnych źródeł takich jak portale internetowe na których każdy może napisać swoją definicję wszystkich pojęć. To muszą być publikacje ze źródeł naukowych lub fachowych. Pisane przez specjalistów z danej dziedziny.
Bibliografia jest ważną częścią pracy naukowej, ponieważ to na niej opieramy cała swoją pracę. Oczywiście, zawieramy w nim swoje przemyślenia i wnioski, ale to, co piszemy jest oparte na informacjach, które znaleźliśmy. To jest też swoisty dowód, że nasze twierdzenia i podsumowanie nie są tylko naszą opinią, ale są podparte rzetelnymi dokumentami. To bardzo ważne, ponieważ dzięki temu nasza praca nabiera wartości i staje się bardziej wiarygodna. Poza tym podczas oceny merytorycznej pracy prawidłowo tematycznie wybrana i zestawiona literatura jest oceniana przez recenzenta pracy. Recenzent ocenia także sposób stosowania odsyłaczy (przypisów).
Jak opisywać literaturę z której korzystamy?
Książka - SAMOTNY AUTOR
Gombrowicz W., Ferdydurke, Iskry, Warszawa 1994.
Książka - POD REDAKCJĄ
Arcydzieła literatury polskiej, S. Grzeszczuk, A. Niewołak-Krzywda (red.). T. l. Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 2016.
Artykuł w książce
Żak M., Rozpoznawanie potrzeb edukacyjnych, [w:] Wsparcie rozwoju zawodowego a potrzeby nauczycieli, 2004. s. 48-72.
Artykuł w czasopiśmie
Kasperski E., Media i literatura u progu XXI wieku, „Przegląd Humanistyczny", 2002, nr 6, s. 33-42.
Wywiad w czasopiśmie
Kapuściński R., Twórczość jest sztuką selekcji. Rozmowę przeprowadziły Agata Koss, Grażyna Ruszewska, „Cogito", 2000, nr 3, s. 75-77.
Książka na płycie CD
Kopaliński W,, Wielki multimedialny słownik Władysława Kopalińskiego, [CD-ROM], Wersja 1.00.000., Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000.
Opis artykułu z czasopisma w Internecie
Woźniak O., Bio-art, czyli nauka i sztuka w jednym, „Polityka”, 05.06.2012, http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1527543,1,bioart-czyli-nauka-i-sztuka-w-jednym.read (dostęp: 20.09.2012).
UWAGA!!!
Nie zamieszczaj jako bibliografii ściąg (drukowanych i internetowych), streszczeń, bryków.
Nie zamieszczaj jako źródła więcej niż 1 podręcznik szkolny.
Nie zamieszczaj jako źródła podręczników z gimnazjum i szkoły podstawowej.
PRZYPISY
Umieszczamy je głównie pod tekstem, chociaż różne są zasady zestawiania przypisów (np. wewnątrztekstowe w nawiasach (Wilkołek 2010: 5), [1; 235]). W pracach licencjackich i magisterskich stosujemy głównie przypisy podtekstowe, pełne. W przypisach stosujemy te same zasady opisywania źródeł co w bibliografii, ALE zamieniamy kolejnością imię i nazwisko autora tzn. w bibliografii najpierw piszemy nazwisko, a potem imię. W przypisach musi koniecznie znaleźć się numer strony. W bibliografii - nie ma takiej konieczności.
Jeżeli cytujemy dużo, możemy ułatwić sobie pracę stosując przyjęte skróty:
LAC
PL
RU
ibid. (ibidem)
tamże
там же
OPIS: Skrót ibid. stosujemy w przypadku gdy w kolejnym przypisie przywołujemy tę samą pracę, którą cytowaliśmy w przypisie poprzedzającym; możemy wtedy pominąć nawet nazwisko autora i zastąpić cały przypis skrótem.
PRZYKŁAD:
1. T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wyd. „Żak”, Warszawa 2001, s. 4.5
2. tamże, s. 137.
UWAGA! Jeżeli w przypisie po słowie tamże nie ma podanej strony, oznacza to, że cytuje się to samo miejsce co w przypisie poprzedzającym.
loc. cit. = locus citatum
loc. cit.
там, где цитируется
OPIS: Stosujemy w wymienionej wyżej sytuacji, tj. gdy cytujemy to samo miejsce co w przypisie poprzedzającym.
PRZYKŁAD:
1. T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, wydawnictwo akademickie „Żak”, Warszawa 2001, s. 45.
2. tamże, s. 137.
3. loc. cit.
id. ( idem)
tenże, taże
тот же самый, тот же
OPIS: Stosujemy, kiedy przytacza się w tym samym przypisie lub następujących po sobie kilka dzieł autora jedno po drugim; w/w skrót zastępuje nazwisko autora płci męskiej.
PRZYKŁAD:
1. M. Łobocki, Metody i techniki badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006, s. 45.
2. id., Metody badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006, s. 79.
3. id., Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006, s.90.
Op. cit.
opus citatum
«цитируемая работа / в процитированной работе»
OPIS:Op. cit. stosujemy, gdy chcemy odesłać czytelnika do książki, którą już wcześniej cytowaliśmy (ale nie bezpośrednio w poprzednim przypisie, tylko kilka przypisów wcześniej, a nawet kilka stron wcześniej). Skrót op.cit. piszemy kursywą i bez spacji (odstępu).
PRZYKŁAD:
1. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań–Wrocław 2001, s. 116.
2. P. Żmudzki, Studium podzielonego królestwa. Książę Leszek Czarny, Warszawa 2000, s. 295.
3. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 340.
4. Ibidem.
5. Ibidem str. 56.
6. K. Jasiński, op.cit., s. 117-118.
Zadanie 1
W wybranej bibliotece poszukujemy pozycji i opisujemy je (zestawiamy bibliografię) w porządku alfabetycznym, bez numeracji.
Historia Rosji / Ludwik Bazylow
Literatura rosyjska / A. Drawicz, F. Nieuważny, W. Olbrych
Świat obozów koncentracyjnych a literatura sowiecka
Wyprawa kijowska Bolesława Wielkiego
Język rosyjski : korepetycje domowe / Irina Kabyszewa, Krzysztof Kusal.
Gramatyka opisowa języka rosyjskiego. Cz. 1, Wiadomości ogólne o języku rosyjskim, fonetyka, pisownia / Anatol Mirowicz.
Bibliografię umieść w pliku doc. zapisz jako twójnik_biblio.doc. Plik wyślij na mail lub w czacie MST.
