Czy same emotikony są nośnikami znaczeń? Tak, ale w bardzo zawężonym zakresie.

Z punktu widzenia budowy złożonych jednostek językowych z uwzględnieniem podziału na człony funkcyjne, emotikony stanowią zawsze (lub prawie zawsze, z naprawdę nielicznymi wyjątkami) uzupełnienie członu głównego, którym jest element językowy – przeważnie zdanie lub jego równoważnik.

Są istotnym aspektem znaczenia, jednak ich autonomia pojęciowa jako jednostek (meta)językowych jest stosunkowo niewielka.

Szczegółowy profil emotikonu wydobywany jest dopiero w zetknięciu z konkretną jednostką językową, z jego konkretnym użyciem. Jest to właściwość, która sprawia, że zastosowanie tego narzędzia pomagającego dookreślić kontekst wypowiedzi uzależnione jest od elementów zwerbalizowanych.

Tutaj podziękowania należą się Fohlmanowi, bo to on zaszczepił idee, która została kompleksowo rozwinięta przez społeczeństwo informatyczne i od jego pomysłu rozpoczęła się ewolucja procesu komunikacji internetowej.

Pełne zestawienie używane w komiksach >

Popularność Rage Guy'a nie byłaby możliwa bez kolejnego podmiotu, który znacznie przyczynił się do dystrybucji idei komiksowych scenek w świecie internetu. Jest nim założony w 2005 roku serwis internetowy reddit.com.

Cel serwisu - gromadzenie linków do interesujących treści w Internecie, które są następnie oceniane przez pozostałych użytkowników.

Zadanie - filtr, który przepuszcza do głównego obiegu tylko najbardziej wartościowe treści.

Podstawa - przeważnie rozbudowana dyskusja, bowiem serwis umożliwia umieszczanie komentarzy pod linkami .

Wspólnym mianownik 4chana i Reddita - funkcja socjalizująca. Użytkownicy tworzą odrębne społeczności z właściwymi dla siebie zwyczajami i językiem – niezależne cyfrowe światy, które jednak pozostają w stałym kontakcie. Fuzja potencjałów obydwu serwisów umożliwiła wykreowanie i rozpowszechnienie idei rage faces (i wielu innych). Przyczyniły się do tego zapewne inne, pomniejsze podmioty, jednak to 4chan i Reddit stanowiły i stanowią fundament procesów kulturotwórczych w internecie.

Co się dzieje na tych platformach:

W sposobów metaforyczny prezentuje to poniższa ilustracja.

* Obecnie na 4chanie publikowanych jest ok. 1 mln postów dziennie, a miesięczna liczba odsłon stron oscyluje w granicach 680 mln . Reddit posiada 174 mln zarejestrowanych użytkowników, którzy przez 2015 rok zamieścili 73 mln postów skomentowanych 725 mln. razy. Polska: https://www.reddit.com/r/Polska/

• Budowanie komunikatu

Postać Rage Guya wyraża wściekłość W oryginale, w pierwszej wersji obrazka, emocje podkreślone zostały urwaną w połowie frazą fuck, co czyniło konceptualizowaną scenę bardziej dynamiczną. Schemat powstających komiksów był początkowo taki sam: trzy pierwsze okienka budowały historię scenki, ostatnie, będące swoistą pointą, podsumowywało ją i prezentowało reakcję autora, podobnie jak czynią to emotikony, które są zazwyczaj ostatnim segmentem wypowiedzi i ustalają jej finalny wydźwięk. Na tym jednak podobieństwa się kończą.

Emotikony należą do sfery języka pisanego, rege faces służą natomiast do budowania komunikatów o zupełnie odmiennej strukturze, w której to obraz, nie system językowy, pełni istotniejszą funkcję.

Nie jest to nowość w historii kultury – malarstwo, fotografia czy wspomniany komiks – wszystkie te sztuki komunikują obrazem. Dla nich jednak podstawową funkcją jest funkcja poetycka, komiksy z rysunkowymi postaciami są elementem internetowego humoru. Inny jest ciężar gatunkowy podejmowanych tematów, inna wartość estetyczna i inna funkcja komunikacji. Możliwość ekspresji w przypadku rage faces jest najistotniejsza. Komiksy pozwoliły na opowiadanie o własnych doświadczeniach życiowych w sposób atrakcyjny, a zarazem prosty. Użytkownik posiadał zestaw gotowych elementów (pre-made cartoons faces), z których ułożyć mógł dowolną opowieść. Co więcej, mógł uzupełnić zbiór postaci o własne, gdyż ich tworzenie nie wymagało wyspecjalizowanych narzędzi ani umiejętności.

Łatwość budowania komunikatów z gotowych elementów była jedną z przyczyn popularności rage faces. Powstały również w czasie, kiedy zwyczaj publikowania obrazów w internecie i udostępniania ich innym użytkownikom zdążył się już upowszechnić. 

Rage faces, podobnie jak emotikony, stanowią system skonwencjonalizowanych obrazów, którym przypisana jest określona wartość semantyczno-pragmatyczna.

Scharakteryzować je można na trzech płaszczyznach:
– ze względu na biegun reprezentowanych emocji (pozytywne/negatywne);
– ze względu na dynamikę desygnatu – postacie reprezentować mogą proste (statyczne) stany emocjonalne lub złożone (dynamiczne) zachowania;
– ze względu na funkcję, jaką pełnią w tworzonym przez siebie komunikacie: proste formy stanowić będą jego uzupełnienie, natomiast formy złożone mogą występować w roli schematu głównego.

Podział ze względu na rodzaj reprezentowanych emocji jest najbardziej ogólnym rozróżnieniem.

Wśród rage faces istnieją te, które wyrażają zarówno pozytywne, jak i negatywne stany, jednak ważną kategorią są również postaci neutralne i te, dla których czynnik emocjonalny odgrywa drugoplanową rolę.

Prezentowane są przykładowe twarze związane z różnymi emocjami. Trzy pierwsze rzędy oddają proste stany emocjonalne. Dwa ostatnie to już uczucia, zachowania, reakcje zdecydowanie bardziej złożone i to one były zaczątkiem memów, jakie znamy w obecnym kształcie.

Komiksy z rage faces są jednym bardziej wyrazistych trendów organizacji wypowiedzi, jakie ukształtowały się w sieci.

Wykształciły system skonwencjonalizowanych obrazów, którym przypisano określoną wartość semantyczną, a dzięki kompozycjonalności tworzonych przez siebie komunikatów stały się powszechnym narzędziem ekspresji w cyberkulturze.

Z boku tego nurtu rozwijały się inne formy przekazu, które z czasem zaczęły na siebie oddziaływać i czerpać z wzajemnych zasobów. Głównym, obok rage comics, sposobem konstruowania komunikatów związanych z internetowym humorem, były kompozycje, które określić można zbiorczym terminem image macro ('makro obrazkowe’). Są to skonwencjonalizowane kompozycje uszczegółowione o warstwę tekstową, zawierające powtarzające się elementy graficzne - na przykład: http://risovach.ru/mem-generators lub https://www.iloveimg.com/pl/generator-memow

Równolegle do lolcatów rozwijał się inny typ schematycznych kompozycji nazwanych advice animals ('służące radą zwierzęta’), za ich pierwszą realizację uznaje się Advice Doga.

Kompozycja: wizerunek szczeniaka na kolorowym tle i dwie linijki tekstu. Warstwa ikoniczna w przypadku Advice Doga jest niezmienna, modyfikowana jest natomiast warstwa tekstowa.

Język: nie ma obostrzeń formalnych jak w przypadku lolcatów, ale „wygłaszany” przez szczeniaka tekst również jest do pewnego stopnia skonwencjonalizowany, ale na poziomie znaczenia i organizacji (pilnują tego sami twórcy, chcąc się utrzymać w konwencji tekstu.

Grafia: sposób zapisu tekstu – czcionka uważana za kanoniczą to Impact w wersji bold, kolor biały, litery z czarną otoczką, dzięki czemu czytelne są na każdym tle. Advice animals i inne image macro są typami kompozycji, z którymi najczęściej kojarzony jest gatunek memu.

Demotywatory są również schematem kompozycyjnym image macro.

Budowa: sformalizowany schemat – obraz w czarnej ramce, u spodu którego widnieje napis.

Powstanie: 1998 roku (4Chan – 2003, Reddit – 2005) i były ironiczną odpowiedzią na plakaty motywacyjne, popularne szczególnie w USA, związane ze światem wielkich korporacji. BELIVE IN YOURSELF (‘uwierz w siebie’ ‘bo reszta nas uważa, że jesteś idiotą’)