Temat: Intertekstualność i interobrazowość komunikacji Internetowej
- Cyberprzestrzeń i cechy cyberkultury
- Pojęcia: intertekstualność i interobrazowość
- Memy a teksty kultury
- Wędrówka wytworów kultury symbolicznej (realność-wirtualność-realność)
|
|
 |
|
CYBERPRZESTRZEŃ I CECHY CYBERKULTURY |
CYBERPRZESTRZEŃ (również wirtualny świat, ang. cyberspace, hybryda będąca skrótem od cybernetics space 'przestrzeń cybernetyczna') to iluzja świata rzeczywistego stworzona za pomocą narzędzi teleinformatycznych. Ułatwia wymianę, gromadzenie i udostępnianie informacji za pośrednictwem komputerów oraz komunikację między człowiekiem i komputerem.
Jak rozpatrywana jest
cyberprzestrzeń w naukach humanistycznych?
W odniesieniu do człowieka jako:
- Zagrożenie zachowania „poczucia rzeczywistości”
- Zatarcie granicy pomiędzy rzeczywistością̨ „sztucznie” generowaną̨ a „naturalną”
- Denaturalizacja rzeczywistości, uczynienie przestrzeni symulowaną, wirtualną̨
- Metafizyczne, mistyczne ujmowanie cyberprzestrzeni pobudza wyobraźnie, stanowi atrakcyjną metaforę, ale nie oferuje rzetelnej wiedzy
- Deterytorializacja, zagrożenie dla władzy, zanik państw, pogłębianie istniejących nierówności społecznych
- Brak cenzury, chaos, łatwa dyskredytacja (M. Szpunar)
|
CECHY
W związku z tym, że użytkownicy sieci tworzą społeczność, to ta posiada nabyła kulturę. CYBERKULTURA to nowe oblicze kultury popularnej wykorzystującej multimedia, w tym głównie komputery oraz sieć. Dlaczego nowe? Bo w odróżnieniu od kanonu, tego, co przez wieki było stałe. Cyberkultura obejmuje zjawiska związane z nowym układem komunikacyjnym, przenikające z cybernetycznej przestrzeni wirtualnej w przestrzeń realną i odwrotnie.
Do jej najważniejszych cech należą:
- interaktywność,
- multimedialność,
- autonomia,
- metakomunikacja społeczna,
- wirtualność,
- brak centrum,
- nowa relacja twórca-odbiorca w odniesieniu do sztuki,
- rezygnacja z akademickiej, zinstytucjonalizowanej formy kultury,
- w cyberkulturze element realny miesza się z fikcyjnym, zespala z nim i tworzy nową, wirtualną rzeczywistość,
- subkultura elektroniczna odznacza się się specyficznym stylem, językiem, żargonem.
|
ROZPATRYWANIE CYBERKULTURY |
Cyberkultura 1 |
Cyberkultura 2 |
to podejście dualistycznie w oparciu na prostej opozycji pomiędzy tym, co jest online i offline |
to, co obecne online, nierozłącznie wiaże się z tym, co funkcjonuje offline |
|
|
POJĘCIA INTERTEKSTUALNOŚĆ I INTEROBRAZOWOŚĆ |
Twórcą̨ terminu INTERTEKTUALNOŚĆ́ była pod koniec lat 60. francuska krytyk literatury i filozof − Julia Kristeva. Pomysł Kristevej był dotąd wykorzystywany przede wszystkim w badaniach tekstów artystycznych, a więc w obszarze literaturoznawstwa − badacze zajmowali się związkami międzytekstowymi znaczącymi dla danego dzieła, a więc zamierzonymi przez autora i widocznymi dla czytelnika, który winien podczas lektury zdawać sobie z nich sprawę. Element zapożyczony podlega rekontekstualizacji − w nowym otoczeniu może pełnić funkcje czasem zupełnie inne niż te, które były mu przypisane w pierwotnym kontekście. Relacje intertekstualne są zatem pewnym rodzajem zaplanowanej gry − zaproponowanej przez autora i podejmowanej przez odbiorcę, który odkrywa zamierzone odwołania i odczytuje nawiązania w takiej mierze, w jakiej pozwala mu na to jego kompetencja lekturowa.
|
|
Powstał również termin INTEROBRAZOWOŚĆ (słowo zapożyczone z niemieckiego Interbildlichkeit), który jest wpisuje się w nurt szeroko rozumianej lingwistyki (powiązanej z badaniami socjologicznymi i etnograficznymi). Nurt ten otrzymał nazwę visual culture. Obrazy przestały być produktami (zakończonymi dziełami), cyberkultura spowodowała ich płynność, stały się procesem dynamicznym. W cyberkulturze obrazy i (i ich powiązania z innymi obrazami lub tekstami) postrzega się obecnie jako pewnego rodzaju artefakty (czyli przejawy funkcjonowania danej kultury), które często funkcjonują w pamięci zbiorowej danej grupy i dają się zakodować czy sklasyfikować.
|
Dobrym, najprostszym przykładem może tu być projekt łączenia starych fotografii z nowymi w technice cyfrowej. |

|
Zadanie 1.
|
Chcemy ten produkt przeanalizować, musimy postawić serię pytań i postarać się na nie odpowiedzieć?
-
społeczna historia powstania obrazu (powiązana z konkretnym miejscem, kontekstem, sytuacją),
-
obiekt/cykliczność obrazu, produkcja, konsumpcja, dystrybucja (możemy nazwać autora? (w przypadku memów niekoniecznie), produkcja (prosta, wykorzystany program do obróbki zdjęć),
-
aktywność kognitywna (poznawcza), emocjonalna, społeczna związana z obrazem (jest pomierzalna w sieciach społecznościowych: like it!, ilość udostępnień, właściciel domeny ma podgląd na IP odwiedzających i może ich ilość ocenić),
-
społeczna tożsamość oglądających i ich indywidualne interpretacja — wyrażane są głównie za pomocą komentarzy, mogą być odpowiedzi obrazowe (zamieszczanie obrazu lub linku). Tak samo jak w intertekstualności twórca zakłada, że obraz, który tworzy wszyscy odbiorcy zrozumieją (np. jakaś aluzja, dowcip)
|
Zadanie 2. |
Popatrz na obraz i postaraj się na początek określić jego potencjał znaczeniowy (bez warstwy tekstowej). Kto jest autorem obrazu? Co obraz przedstawia? Co wiemy o tym obrazie? Jakie są nasze kompetencje do jego odczytu?
Zdobycie wiedzy do odczytu w przypadku ich braku (pani opowie o tym obrazie) = (wiedza + doświadczenie)
|
|
|
Obraz może (jest) wam znany, ponieważ odnosi się do naszej kultury narodowej i seria memów, która z nim powstała jest zrozumiała dla nas, ale czy przyjąłby się on w innych kulturach?
|
Mając na uwadze cyberkulturę jej jednym z najpopularniejszych na świecie produktów jest mem. Odbiór intertekstualny memów jest uzależniony od przygotowania do podjęcia zaproponowanej przez autora gry semantycznej i od umiejętności kojarzenia czasem odległych faktów tekstowych i artefaktów kultury. W wypadku memu internetowego gra intertekstualna jest bardziej skomplikowana niż w wypadku tradycyjnych tekstów literackich, ponieważ odnosi się̨ do różnych systemów znakowych współistniejących w samym memie – ikonicznych i werbalnych, często oprócz nawiązań do memów sieciowych, proces odkrywania związków intertekstualnych wymaga dodatkowo odkrycia pozasieciowych odniesien tekstowych.
Klasyfikacji memów na tym etapie nie omawiamy, będziemy to robić w kolejnych edycjach przedmiotów przy komputerze, teraz natomiast skupimy się na analizie
|
Teraz poszukajcie memów wpisując w wyszukiwarkę - Uwaga na*** salto!
|
|
Rozumiemy, że obraz z Piotrem Skargą był przez kogoś oglądany, może nawet szczegółowo. Poza, w której jest przedstawiony, przypomina pozycję startową przy wykonywaniu ćwiczenia gimnastycznego. Nie wykluczone, że fraza do podpisu mema została zaczerpnięta z YouTube lub slangu młodzieżowego.
|

|
Zadanie 3. Podejmijmy próbę analizy interobrazowości w oparciu o wskazane kryteria z Zadania 1? |
Zadanie 4. Czy dana seria memów będzie zrozumiała dla innej kultury? Jakie musiałyby być spełnione warunki?
|
NA DESER - Dyskusja wokół memów powstałych z dzieł Jana Matejki (oglądamy komentarze)
P. Lewandowski, Pamięć zbiorowa i internetowe memy, czyli kto się śmieje z historii Polski?
|
Sytuacja nieco inna: materiał o zasięgu globalnym "Mona Lisa". Zakłada się, że wszyscy mają taką samą wiedzę na temat tego jednego z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej reprodukowanych obrazów świata. |
Zadanie 5. Wpisz w wyszukiwarkę hasło: Mona Lisa (potem przejdziemy na jeja.pl)
|
Zadanie 6. Wybierz dowolny cykl memów (co najmniej 6 sztuk) w obrębie jednej fotografii ( “Kot z fochem” – Grumpy Cat, “zwycięska mina” Sammiego Grinera, “Disaster Girl” – Zoe Roth, pieseł, Janusz, Kwaśniewski, Pazdan, Gmoch, Siara, nosacz). Wybrane memy umieść w pliku tekstowym, następnie postaraj się dokonać analizy, odpowidając na pytania z Zadania 1. Plik
zatytułuj mem_twojnick.doc i wyślij na mail: aleksandra.klimkiewicz@ug.edu.pl
|
|
WĘDRÓWKA WYTWORÓW KULTURY (REALNOŚĆ-WIRTUALNOŚĆ-REALNOŚĆ)
|
Analiza wizerunku uniwersalnego, artefaktu kultury symbolicznej - losy i wędrówka - Otwórz plik w przeglądarce > |
|
Bibliografia
-
P. Rybszleger, Interobrazowość i intertekstualność w tekstach i obrazach w Sieci - próba zdefiniowania pojęć. In: A. Radomski, R. Bomba (ed.), Zwrot cyfrowy w humanistyce. Internet / Nowe media / Kultura 2.0, E-Naukowiec, Lublin. 101-114.
- P. Lewandowski, Pamięć zbiorowa i internetowe memy, czyli kto się śmieje z historii Polski?
- D. Zdunkiewicz-Jedynak, Intertekstualność współczesnej komunikacji internetowej. Intertekstualne odwołania wewnątrzgatunkowe w memach, Poznańskie Spotkania Językoznawcze Poznań Linguistic Forum, 32 (2016), s. 57–73.
- A. Klimkiewicz,
#Jezuschrystus: wizerunek sacrum we współczesnej cyberkulturze na materiale memów internetowych, Gdańsk 2019 [w:] Wielkie religie świata w języku i kulturze. Chrześcijaństwo, Gdańsk 2019 (w druku)
|
|